Session 1B

De busreis dag was erg prettig. Vooral omdat je, als je niet op de bus zit, praktisch een dag vrij hebt. Teminste, tot die avond dan want de nieuwe kampeerders kwamen rond 6 uur. We hebben die dag dan ook vooral gereflecteerd en de cabin opgeruimd zodat we klaar zouden zijn voor de volgende groep.

Die groep kwam snel en we hadden weer een flinke bubs in onze cabin. Aan onze kant waren er vijf kampeerders waarvan elke weer uniek was wat trekjes e.d. betreft. Ik zal de kampeerders weer even kort beschrijven.

Michael Picarillo:
Dikke typische Amerikaan die altijd een glimlach op zijn gezicht heeft en een beetje lastig praat. Loopte moeilijk, maar hij was toch een van de leukere kampeerders die we hadden deze sessie. Een keer wilde hij gaan douchen en toen zag ik dat hij in zijn onderbroek had gepoept. Er zat gewoon echt een stuk poep in. Ik wilde het schoon maken, maar ik ben tussendoor drie keer naar buiten gelopen om frisse adem te halen want het was niet te harden.

Richard Spizziri:
Cool gozer. Oude kerel ook maar erg zelfstandig. Hij liep altijd, weer of geen weer, met een bandana, pet en zonnenbril over het kamp. Hij had een zwart leren jas en liep er stoer bij. Het grappige was dat het een klein ventje was, dus het kwam komisch over.

Stephen Zurl:
Erg zelfstandige kerel dus we hebben hem vrijwel niet gezien, daar kwam bij dat hij veel met zijn vriendin uithing op het kamp, dus we hielden ons niet zo heel erg mee bezig. Naar het schijnt dat we tijdens derde sessie vooral zulke kampeerders tegen zullen komen.

James Horton:
Geweldige vent. Geestelijke leeftijd van een jaar of 6, maar evengoed briljante kerel. Hij speelde vooral met zijn actiefiguren en kaartspellen. Altijd nadat hij iets zei, ging hij gekke dinge zeggen en wijzen. Rare handgebaren en daarna deed hij weer normaal. Hij was niet heel zelfstandig, maar omdat hij aardig was, was het ook heel erg leuk om voor hem te zorgen!

Arthur Gilbert:
Zeurpiet eerste klas. Veeleisend en alles behalve enthousiast. Gewoon een eikel dus. Mag ik dat vinden? Ja dat mag ik vinden.

Deze sessie is alles eigelijk heel soepel verlopen, mede omdat we gewoon een hele makkelijke groep hadden. Ik werd een dag gevraagd mee te helpen bij een andere cabin, waar ik het ook goed met de counselors kon vinden, dus ik had er wel zin in. Het bleek een verschrikkelijke dag te gaan worden.

Het begon met het feit dat heel veel van die kampeerders 1 op 1 zijn. Dit houd in dat ze een dergelijke geestelijke (geen gevoel voor gevaar) of fysieke (lastig lopen/rolstoel) beperking hebben dat er altijd iemand bij moet zijn. Deze dag begon ik met drie uur lopen van ontbijt tot lunch omdat een kampeerder besloot het ontbijt toch maar niet af te maken en maar gewoon voor een wandeling te gaan. De middag was overigens wel leuk, maar het grote probleem van de ochtend was dat ik niets had. Af en toe gooiden we een bal over, maar aangezien die kampeerder (overigens een jonge knul) niet verbaal was, had ik dus vrij weinig.

Ik was blij weer terug in mijn eigen cabin te zijn na die dag, want ik heb toch geleerd onze cabin te aanvaarden voor hoe het is en dat ik eigenlijk mazzel heb.

De tweede vrij dag heb ik vooral bij de beek besteed, waarna ik Nederland - Mexico heb gekeken.

Ook bij deze groep heb ik gemixte gevoelens. Ik kan zo de mensen eruit plukken die mogen blijven van mij, maar helaas kan dat niet. Overigens blijft James nog een week en Daniel twee weken. Aangezien ik zaterdag ochtend op de bus moet, word het vroeg naar bed!